nl
Waren we terug in 1973? Het EK toerwagens op Zandvoort, de fabrieks-Capri’s tegen de Alpina BMW’s? Toine Hezemans versus Jochen Mass? Nee, het was toch echt 2024, het Reco NK GTTC, en Cees Lubbers nam het in zijn BMW CSL op tegen de drie Capri’s van het St. Paul Racing Team, bestuurd door Dieter, Wim en Tim Kuijl. De Fords in de fabriekskleuren toonden zich echter fragiel. Polesitter Wim Kuijl kwam in het hele verhaal niet voor, terwijl Dieter na vijf ronden aan de leiding de strijd moest staken. Bleef over de nummer 1 Capri met aan het stuur Tim Kuijl, die de kop overnam. Cees Lubbers kon hem qua rondetijden prima volgen, maar een Safety Car intermezzo waarbij er een stel achterblijvers tussen de Capri en de BMW zaten, maakte dat hij er niet meer bij kon komen. Gerd Rijper stuurde zijn Porsche naar de derde plaats. Bij de 2-liters waren het Ford Escort-coureurs Freddy van Sprundel en Jan-Willem Oosterhagen die een mooie strijd uitvochten. Oosterhagen reed de meeste ronden voorop, maar de gewiekste van Sprundel reed als eerste onder de zwart-wit geblokte vlag door. Klasse-overwinningen waren er voor Stephane Rion (Alfa Romeo GTV6), Onno Vlaanderen (Davrian Mk5), Carst Span (Mini Cooper S), Andre Kardol (Alfa Romeo 1750 GTAM) en Michel Braxhoofden (Renault 5 Alpine). Ook in de Britse divisie was er volop strijd, de dans werd aanvankelijk geleid door Detlef Walter in de Warwick GT, daarna door Rene Grüter in de MGB, maar uiteindelijk was het Jon Wolfe in een TVR Tuscan die het British HTGT klassement naar zich toetrok. Bij de MG’s won Grüter, voor Kees Rozema en Melle van der Wal.
Race 2 leek een beetje op het Songfestival, de hoofdrolspelers verlieten voor de finale het toneel. Dit alles ging gepaard met enig vlagvertoon, in de kleur rood. Freddy van Sprundel profiteerde en stuurde na dit intermezzo zijn Escort twin-cam naar de overwinning. Gerd Rijper trapte voor wat hij waard was in zijn Porsche, maar kwam aan de meet 1,7 seconde tekort. De derde plek was voor Oosterhagen in zijn oranje Escort met Pinto-blok. De klassewinnaars waren dezelfde als in race 1 met uitzondering van klasse 4, waar Ton van Kuijk (Alfa Giulia Super) de grootste beker claimde. Jon Wolfe stuurde zijn TVR Tuscan weer naar de winst in het British HTGT klassement, voor de MG-piloten die wederom werden aangevoerd Rene Grüter in zijn MGB. Stefan Rozema (MGA) wist in de laatste ronde en Melle van der Wal (MGB) nog te passeren.
Race 3 dan en Van Sprundel leidde van start tot finish. Helaas was er halverwege de race een Code 60 (in F1 termen: virtual safety car) die hem 28 strafseconden op zou leveren wegens iets te hard rijden. Het gevecht tussen Jan-Willem Oosterhagen en Gerd Rijper bleek dus achteraf om de winst te gaan. Die was voor Porsche-coureur Rijper, Oosterhagen werd tweede en Van Sprundel toch nog derde. De klassewinnaars waren dezelfde als in race 1 en 2, met opnieuw een uitzondering voor klasse 4 waar Marijn van Marwijk (Alfa Giulia Super) nu de winst naar zich toetrok. De MG’s hadden deze keer de overhand in de Britse divisie en de strijd vooraan ging tussen Rene Grüter en Melle van der Wal in hun MGB’s. De Zwitser incasseerde 5 seconden voor een jumpstart, zodoende ging de winst naar Melle van der Wal. Marcus Weidenbach (Jaguar E-type) was de derde geklasseerde British HTGT deelnemer in deze race.
